Πώς να μειώσετε την απώλεια βιταμινών κατά την επεξεργασία τροφών για κατοικίδια

Απώλεια βιταμινών κατά την επεξεργασία της τροφής για κατοικίδια

Για τις πρωτεΐνες, τους υδατάνθρακες, τα λίπη και τα μέταλλα, η επεξεργασία έχει σχετικά μικρή επίδραση στη βιοδιαθεσιμότητά τους, ενώ οι περισσότερες βιταμίνες είναι ασταθείς και οξειδώνονται εύκολα, αποσυντίθενται, καταστρέφονται ή χάνονται, επομένως η επεξεργασία θα επηρεάσει τα προϊόντα τους.Έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο.και κατά τη διαδικασία αποθήκευσης των τροφίμων, η απώλεια βιταμινών σχετίζεται με τη σφράγιση του δοχείου συσκευασίας, τη διάρκεια ζωής και τη θερμοκρασία περιβάλλοντος.

Στη διαδικασία εξώθησης και διόγκωσης, θα συμβεί αδρανοποίηση βιταμινών, η απώλεια λιποδιαλυτής βιταμίνης Ε μπορεί να φτάσει το 70% και η απώλεια βιταμίνης Κ μπορεί να φτάσει το 60%.Η απώλεια βιταμινών της εξωθημένης τροφής για ζώα συντροφιάς είναι επίσης σχετικά μεγάλη κατά την αποθήκευση και η απώλεια λιποδιαλυτών βιταμινών είναι μεγαλύτερη από εκείνη της ομάδας Β Οι βιταμίνες, η βιταμίνη Α και η βιταμίνη D3 χάνονται περίπου στο 8% και 4% ανά μήνα.και οι βιταμίνες Β χάνονται περίπου 2% έως 4% το μήνα.

Κατά τη διαδικασία εξώθησης χάνεται κατά μέσο όρο 10%~15% βιταμινών και χρωστικών.Η κατακράτηση της βιταμίνης εξαρτάται από τη σύνθεση της πρώτης ύλης, τη θερμοκρασία προετοιμασίας και διαστολής, την υγρασία, τον χρόνο κατακράτησης κ.λπ. Συνήθως, χρησιμοποιείται υπερβολική προσθήκη για αντιστάθμιση και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σταθερή μορφή βιταμίνης C, για να ελαχιστοποιηθεί η απώλεια βιταμινών κατά την επεξεργασία και την αποθήκευση .

Πώς να μειώσετε την απώλεια βιταμινών κατά την επεξεργασία;

1. Αλλάξτε τη χημική δομή ορισμένων βιταμινών για να τις κάνετε πιο σταθερές ενώσεις.όπως μονονιτρική θειαμίνη αντί της μορφής της ελεύθερης βάσης, εστέρες ρετινόλης (οξική ή παλμιτική), τοκοφερόλη Αντικαταστήστε την αλκοόλη και το φωσφορικό ασκορβικό οξύ στη θέση του ασκορβικού οξέος.

2. Οι βιταμίνες γίνονται μικροκάψουλες ως μία μέθοδος.Με αυτόν τον τρόπο, η βιταμίνη έχει καλύτερη σταθερότητα και μπορεί να ενισχύσει τη διασπορά της βιταμίνης στη μικτή διατροφή.Οι βιταμίνες μπορούν να γαλακτωματοποιηθούν με ζελατίνη, άμυλο και γλυκερίνη (συχνά χρησιμοποιούνται αντιοξειδωτικά) ή να ψεκαστούν σε μικροκάψουλες, ακολουθούμενη από μια επικάλυψη αμύλου.Η προστασία της βιταμίνης κατά την επεξεργασία μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω με περισσότερους χειρισμούς των μικροκάψουλες, π.χ. με θέρμανση για να σκληρυνθούν οι μικροκάψουλες (συχνά αναφέρονται ως μικροκάψουλες με σταυροειδείς δεσμούς).Η διασύνδεση μπορεί να επιτευχθεί με αντιδράσεις Maillard ή άλλα χημικά μέσα.Το μεγαλύτερο μέρος της βιταμίνης Α που χρησιμοποιείται από τους Αμερικανούς κατασκευαστές τροφών για κατοικίδια είναι μικροκάψουλες με σταυροειδείς δεσμούς.Για πολλές βιταμίνες Β, χρησιμοποιείται ξήρανση με ψεκασμό για να ενισχύσει τη σταθερότητά τους και να σχηματίσει σκόνες που ρέουν ελεύθερα.

3. Η αδρανοποίηση σχεδόν όλων των βιταμινών συμβαίνει κατά τη διαδικασία εξώθησης της τροφής για κατοικίδια, και η απώλεια βιταμινών στα κονσερβοποιημένα τρόφιμα αποδίδεται άμεσα στη θερμοκρασία και την επεξεργασία και τη διάρκεια των ελεύθερων μεταλλικών ιόντων.Οι απώλειες κατά το στέγνωμα και την επίστρωση (προσθήκη λίπους ή εμβάπτιση της επιφάνειας του αποξηραμένου διογκωμένου προϊόντος) εξαρτώνται επίσης από το χρόνο και τη θερμοκρασία.

Κατά την αποθήκευση, η περιεκτικότητα σε υγρασία, η θερμοκρασία, το pH και τα ενεργά μεταλλικά ιόντα επηρεάζουν τον ρυθμό απώλειας βιταμινών.Η περιεκτικότητα σε λιγότερο ενεργές μορφές μετάλλων όπως χηλικές ενώσεις, οξείδια ή ανθρακικά άλατα μπορεί να μειώσει την απώλεια πολλών βιταμινών σε σύγκριση με μέταλλα σε θειική ή ελεύθερη μορφή.Ο σίδηρος, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος διαδραματίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην κατάλυση της αντίδρασης Fenton και στη δημιουργία ελεύθερων ριζών.Αυτές οι ενώσεις μπορούν να καθαρίσουν τις ελεύθερες ρίζες για να μειώσουν την απώλεια βιταμινών.Η προστασία του διατροφικού λίπους από την οξείδωση είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη μείωση της παραγωγής ελεύθερων ριζών στη διατροφή.Η προσθήκη χηλικών παραγόντων όπως το αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό οξύ (EDTA), το φωσφορικό οξύ ή συνθετικών αντιοξειδωτικών όπως η δι-τριτ-βουτυλ-ρ-κρεσόλη στο λίπος μπορεί να μειώσει τη δημιουργία ελεύθερων ριζών.